Gisteren trof ik bijvoorbeeld nog een "verse" Grote stinkzwam aan in de bossen van het landgoed Twickel.
Meestal zie ik een stinkzwam staan waar de kleverige sporenmassa op de top van de paddenstoel al vanaf gelikt is door de insecten. Deze keer was het nog aanwezig. Ongetwijfeld was de oorzaak het frisse weer dat de insecten er van weerhield actief te zijn.
Wel waren er al slakjes op weg naar de top.
De Grote stinkzwam (Phallus impudicus) is een paddenstoel uit de familie Phallaceae.
De paddenstoel groeit uit een vuistgrote knol die in de grond zit. Deze knol wordt in de volksmond heksen- of duivelsei genoemd.aangeduid.
Binnen enkele uren strekt zich de 10–20 cm lange poreuze en holle steel op. De top van de Grote stinkzwam is bedekt met een kleverige, olijfgroene sporenmassa. De zwam verspreidt een penetrante aasgeur. De stank trekt vliegen en kevers als de oranje aaskever aan die voor de verspreiding van de
sporen zorgen. De schone - opgelikte - hoed is wit tot lichtgeel en heeft een kleine opening aan de top.
Voorkomen
De grote stinkzwam wordt aangetroffen van mei tot november bij vermolmd hout in bossen, parken en tuinen. De soort komt vrij algemeen voor.
Toepassingen
De sterke geur doet niet vermoeden dat deze paddenstoel ook eetbaar is. De steel van jonge exemplaren van de grote stinkzwam is eetbaar; naarmate hij ouder wordt neemt het psilocainegehalte toe waardoor hij te giftig wordt voor consumptie. Het heksenei, ontdaan van de sporenlaag, wordt gebakken opgediend en geldt in sommige culturen als afrodisiacum; dit vanwege de uiterlijke overeenkomst van het volwassen exemplaar, met het mannelijk lid. Deze veronderstelde werking is echter nooit aangetoond.
