Mochten jullie één dezer dagen een "heftig" stukje met mijn mening over mountainbikers in het blad van Natuurmonumenten lezen?....wees gerust... zo'n fervente tegenstander van het mountainbiken ben ik echt niet.
Het is zelfs zo dat ik het delen van de paden door wandelaars en bovengenoemde groep steeds beter vind gaan.
Het is duidelijk te merken dat de (georganiseerde) mountainbiker zich steeds meer bewust is van de snelheid die ze maken en de voorzichtigheid die daarmee gemoeid gaat bij het benaderen van wandelaars.
Andersom weet ook de wandelaar steeds beter dat hij of zij geen alleenrecht hebben op de paden.
Een mening die ook in het telefonisch interview aan de orde kwam.
Dit naast het vertellen vd negatieve ervaringen van mij maar bv ook van de gasten van het wandelhotel waar ik ten tijde van afnemen vh interview verbleef.
De snelheid waarmee gereden werd, het niet bellen en de schrik als er plotseling een mountainbiker achter je op duikt, het fietsen op paden waar het niet mag, de paadjes die door de groffe banden kapotgereden werden waren veelvuldig gemaakte opmerkingen.
Deze negatieve ervaringen die aan de orde zijn gekomen hebben veelal betrekking op de groep bikers die rijden op paadjes die om wat voor reden dan ook verboden zijn voor die groep.
Schijnbaar trekt zo'n bordje verboden toegang de mountainbiker juist aan en versterkt het bovendien ook nog eens de irritatie van de wandelaar als er wel gefietst wordt.
Vers in de herinnering was ook de opmerking van de fotograaf die tijdens het geven van een workshop fotografie in een natuurgebied aan de kant geschreeuwd en gevloekt werd door een groep mountainbikers. Notabene op een vlonderpad waar je echt niet mocht fietsen.
Jammer genoeg zijn juist deze negatieve ervaringen sterk naar voren gehaald in het betreffende stukje en was er te weinig ruimte om ook de positieve opmerkingen te plaatsen.
Is het dan een oplossing om helemaal geen borden te plaatsen? Is de natuur niet van ons allemaal en moeten we gewoon zelf gaan bepalen waar we kunnen gaan en staan in een bos? Is het niet zo dat juist die wirwar aan bordjes en speciale paadjes voor of wandelen of mounbiken of paardrijden negatief werkt?
Het lijkt mij de moeite waard om als proef één gebied aan te wijzen waar vrijwel geen borden staan en al het ongemotoriseerd verkeer mag lopen, fietsen en paardrijden waar men wil.
Men is er zich dan ook veel beter van bewust dat de paden gedeeld moet worden.
Maar ja, ook dat kon schijnbaar niet meer in het stukje geplaatst worden.
Hieronder nog enkele foto's van een mountainbiker in Zwitserland.
|
Mountainbiken Zwitserland Graubunden |