Het is alsof ik in een sprookjeswereld terecht ben gekomen.
Van verbazing ga ik langzamer rijden.
Voor mij zie ik een bos met majestueuze bomen die bladeren dragen met de meest mooie kleuren.
Alsof je je in een prachtige 3D natuurfilm begeeft.
Ik rijd op de weg van Emst naar Vierhouten. Op weg naar het startpunt van een 16 km lange wandeling.
Het is een prachtige herfst dit jaar en nu het blad nog aan de bomen zit willen we de kans grijpen om nog te genieten van deze kleurenpracht.
Als we op pad gaan regent het nog steeds een beetje. Dat maakt niet uit want daardoor is het in het bos des te mysterieuzer.
We zien overal de (verse) sporen van de zwijnen. Bij de huizen tuintjes met schrikdraad. Om zo te proberen de zwijnen uit de tuin te houden.
Na eerst een stuk door het bos te zijn gelopen, komen we bij de Elspeetsche Heide. Tot 1995 was dit in gebruik als militair terrein. Als je dit gebied in Google maps bekijkt is nog duidelijk te zien hoe de
tank-paden liepen. Maar de natuur gaat nu zijn weg en legt weer beslag op het gebied.
De paden waar we ondertussen op lopen moeten we delen met ruiters en mountainbikers. Dat loopt wat moeilijk vanwege het rulle zand. Mijn knie gaat protesteren. Gelukkig is de omgeving meer dan prachtig. Zodat daar de aandacht op gevestigd kan worden.
De paadjes worden smaller. "Eenmanspaadjes", zo noemt de maakster van de route ze.
Het miezeren houdt nu ook op en een waterig zonnetje breekt door.
De Liesberg wordt beklommen.
Ook het terrein waar de voormalige Generaal Winkelman Kazerne heeft gestaan maakt onderdeel uit van deze wandelroute. Door inkrimping van Defensie viel het doek voor de Kazerne. De gebouwen zijn gesloopt en het terrein is gesaneerd. De natuur kan er weer z'n gang gaan.
Het enige bouwwerk dat is blijven staan is een kelder. Hier maken de vleermuizen nu gebruik van.
We komen op een punt van de route waar het wat zoeken kost. "Sla meteen na de omgezaagde bomen linksaf" lezen we. Er blijken ondertussen wat liggende bomen bijgekomen te zijn. Daarnaast camoufleren de vele herfstbladeren ook nog eens loopsporen.
Hhmmm wat nu.
T'is even struinen maar dan lukt het ons toch het bedoelde pad te vinden.
De Ossenkolk, herfstblad, schuurtjes en zelfs een weg met auto's zijn momenten waarop het fototoestel weer tevoorschijn gehaald wordt.
Och ja, en zo'n paard. Die kun je toch niet zomaar voorbij lopen?
Eénmaal terug in Vierhouten concluderen we dat we een prachtige route hebben gelopen. Ondanks veel bos toch erg afwisselend. De routemaakster heeft prachtig mooie paadjes weten te vinden. Daarnaast heeft ze e.e.a. ook nog eens erg goed beschreven. Waarvoor onze complimenten.
De lengte van de wandeling is 16 of 22 km.
Start is bij Hotel restaurant De Foreesten Gortelseweg 8 in Vierhouten.
Let op: De routebeschrijving van deze wandeling is niet meer aanwezig op internet.
November 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten