Ik kom nog even terug op mijn KNBLO-persreis naar Noorwegen van een paar weken geleden (zie de berichten hierover in augustus j.l.).
Eén van de plekken die we bezocht hebben was de Polar Zoo in Bardu; de meest noordelijk gelegen dierentuin van de wereld. Het is niet een dierentuin zoals we bij ons zien. Dit park, dat gelegen is in de prachtige natuur rondom het Salangsdal, bestaat uit grote stukken (omheind) berkenbos tegen hellingen. Hierin leven de dieren van het polaire gebied. Je moet dus flinke stukken lopen om één en ander te zien. Elanden, rendieren, vossen, wolven, bruine beren, dassen, lynxen, veelvraten en muskusossen kun je "spotten". Ze hebben grote terreinen tot hun beschikking waarin ze zich goed thuisvoelen en zich ook goed kunnen verschuilen. De meeste kans om de dieren ook echt te zien is tijdens de voedertijd om 14.00 uur. Daarnaast biedt de Zoo o.a. de mogelijkheid om, onder begeleiding van een verzorger, te fotograferen binnen de omheiningen. Jammer genoeg was daar nu geen tijd voor. Onderstaande foto's zijn dan ook gemaakt van buiten het hek.Gelukkig kon ik de lynx die in de vrije natuur zeer moeilijk te fotograferen is spotten en op de foto zetten. Een andere, heel bijzondere attractie die de Zoo te bieden heeft is het kennismaken met wolven. (zie verderop in dit bericht)
(je loopt flinke stukken) (lynx)
In het park hadden we een ontmoeting met de nederlandse Eva. Zij is bezig met een opleiding Diermanagement en deed haar stage in dit park. "Een bewuste keuze" verteld ze. De manier waarop hier met de dieren wordt omgegaan spreekt haar aan. Eerder die dag hadden we van de manager gehoord dat Polar Zoo probeert de dieren enigzins te laten wennen aan mensen (socialiseren) zodat ze, als ze naar een dierentuin gaan, niet zo gestresst rondlopen.
(Eland)
De bruine beer die Eva ondertussen kent, werd gevoerd met walvisvlees. Voorzichtig pakte hij het vlees met z'n lippen uit de hand van Eva. Dat het dier niet zo lief is als je bij deze plaatjes zult denken blijkt later toen hij liet zien dat je met hem geen grapjes kunt maken en boos tegen het hek sloeg.
We liepen verder over het mooie terrein en maakten kennis met Julian. Hij is de verzorger/opvoeder van de wolven. Wij mochten mee het gebied van de wolfjes in en kregen een uitgebreide uitleg wat we doen moesten en waar we voor moesten oppassen. Het blijven wilde dieren. Horloges af, bril af, mutsen wegstoppen, niet met armen zwaaien. Zorgen dat je op de been blijft. Er rekening mee houden dat ze enthousiast kunnen zijn en accepteren als er iets van je kleding kapot kan gaan. En mocht je op de grond gaan zitten dan moest je er op voorbereid zijn dat je een warm welkom zou krijgen. Nou.....ik bedacht ter plekke dat ik met beide benen op de grond zou blijven staan. Zodra het hek open ging werden we "besprongen" door de wolfjes. Eén ding was al duidelijk; voor mensen waren ze niet meer bang.
De wolven die nl een aangeboren angst voor mensen hebben ervaren in gevangenschap zeer veel stress. Eén van de taken van Julian is de wolven aan de mensen te laten wennen. Jonge wolfjes worden daarom door hem als een soort pleegvader opgevoed. En ja...wolven zijn gewoon elkaar op en in de bek te likken als wijze van begroeting. Ook bij Julian (en zijn naaste collega) doen ze dit.
We werden uitgenodigd om ook deze sensatie te beleven. Eva vertelde nog dat dat mensen speciaal voor deze ontmoetingen naar de Zoo kwamen. Vanuit alle hoeken van Noorwegen maar ook uit andere landen. "Iets wat je eens in je leven moet doen". Onze gids van het Noors verkeersburo greep haar kans en ging enthousiast op de grond zitten. Tja, dan kan het volgende gebeuren:
Gelukkig heeft er niet al te veel bloed gevloeid en zijn ook haar kleren redelijk heel gebleven. Na een tijdje waren wij voor de wolfjes niet meer interessant en verlegden ze hun aandacht naar de toeschouwers vóór de hekken.
Wij maakten nog even een filmpje en gingen daarna op bezoek bij de grote wolven. Hier moesten we echt stevig in onze schoenen staan want ze zijn groot en springen hoog (dat was best eng).
Ons bezoekje aan de Polar Zoo zat er bijna op, we namen nog een kijkje bij de welpenbeertjes Salt en Pepper. Dit duo zijn de "Knuts" van Noorwegen. Salt is een albino beertje en "very cute"
We praten na met de manager over ons bezoek aan de Zoo en de spectaculaire ontmoeting met de wolven tijdens een lunch. Op het menu staat gedroogde rendierhart en (kor-) hoen. Toch een hele belevenis zo'n persreis.
Info over de Polar Zoo in Bardu kun je * hier * lezen. Over de fotosessies en het Wolf Camp
* hier * . De Polar Zoo ligt aan de E6 in het uiterste noorden van Noorwegen in de provincie Troms.
Wil je nog meer foto's van Noorwegen zien? Kijk dan op Noorwegen in Beeld.
WELKOM OP WEBLOG 'WANDEL KIJK EN KIEK'
Het weblog met aandacht voor fotograferen, wandelen én fietsen
Op het weblog 'Wandel Kijk en Kiek' wil ik - Truus Wijnen - mijn passie voor wandelen, fietsen en fotografie graag met u delen.
Twente, het grensgebied met Duitsland maar ook de Achterhoek zijn de streken waar ik veel op pad ben. Was het in eerste instantie met name wandelend, ondertussen ben ik ook regelmatig fietsend de omgeving aan het verkennen. Altijd gaat een fototoestel mee. Vrijwel alle foto's die op dit weblog staan zijn dan ook tijdens één van die tochten gemaakt. Dit Weblog Wandel Kijk en Kiek bestaat al jaren en door de jaren heen zijn er vele berichten op geplaatst. Om het overzichtelijk te houden is er voor al mijn wandelingen nu een eigen weblog: Wandelweblog 'Over Wandelen Gesproken'.
Het weblog met aandacht voor fotograferen, wandelen én fietsen
Op het weblog 'Wandel Kijk en Kiek' wil ik - Truus Wijnen - mijn passie voor wandelen, fietsen en fotografie graag met u delen.
Twente, het grensgebied met Duitsland maar ook de Achterhoek zijn de streken waar ik veel op pad ben. Was het in eerste instantie met name wandelend, ondertussen ben ik ook regelmatig fietsend de omgeving aan het verkennen. Altijd gaat een fototoestel mee. Vrijwel alle foto's die op dit weblog staan zijn dan ook tijdens één van die tochten gemaakt. Dit Weblog Wandel Kijk en Kiek bestaat al jaren en door de jaren heen zijn er vele berichten op geplaatst. Om het overzichtelijk te houden is er voor al mijn wandelingen nu een eigen weblog: Wandelweblog 'Over Wandelen Gesproken'.
Hier zijn tientallen routes te vinden en worden regelmatig nieuwe wandelreportages en -routes bijgeplaatst.
De aandacht op dit weblog zal steeds meer verschuiven naar het fietsen maar blijft als hoofdthema het fotograferen houden. Eén en ander in de vorm van zowel (natuur-)foto's, fotoreportages of fotoseries, met als voorbeelden:
Maandag Wasdag
Op een Bankje
De Postbode van..
De aandacht op dit weblog zal steeds meer verschuiven naar het fietsen maar blijft als hoofdthema het fotograferen houden. Eén en ander in de vorm van zowel (natuur-)foto's, fotoreportages of fotoseries, met als voorbeelden:
Maandag Wasdag
Op een Bankje
De Postbode van..
De foto's en artikelen op deze site hebben het Copyright Truus Wijnen. Wilt u info over de foto's/artikelen of ze ergens voor gebruiken, neem dan svp contact met mij op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten